Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2013

Nick Cave & The Bad Seeds - Mermaids

Άγγιγμα με οριο.
Αυτό φοβάμαι. Αυτό τρέμω λίγο πριν κοιμηθώ.
Ξαπλώνω και σε σκέφτομαι.
ω πικρέ μου εαυτέ πόσο μου λείπεις.
πόσο λείπουν οι μέρες που δε μου έλειπες
λείπουν αισθητά
δε θυμάμαι αριθμους να τις μετρήσω
λειπω κι εγω απο τις μερες του τωρα
λειπω
λείπει
λύπη
που είμαστε τώρα; θυμάται κανείς να μετράει;


Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Mermaids




Βαρέθηκα να σκοτώνω ψέματα περιμένοντας να έρθει  το τίποτα.
Τίποτα μέσα στην οργή και τίποτα μέσα στο τίποτα.
Ο χρόνος παύει όταν παύουν οι όμορφες σκέψεις.
Έλα εδώ κοντά σε μένα, χωρίς εσένα που τόσο φοβάμαι.
Και μετά ο ύπνος.
Αργότερα βέβαια πολύ.
Από τι;
Από σένα. Πολύ αργότερα από σένα.
Μου λείπεις αρκετά για να θέλω να σε ξεχάσω.
Καληνύχτα .

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Salt


και όταν τα δέντρα ανθίσουν  εμείς θα μεθύσουμε  ξανα.
αυτό περιμένω με λαχτάρα.

σα μωρό παιδί.

να γεννηθώ.
να ξαναζήσω και να πεθάνω τελικά στα ανθισμένα 
δέντρα μεθυσμένη.

γιατι ο βάλτος θέλει μαγεία μέχρι να βουλιάξεις μέσα.
και ώσπου να πιάσεις πάτο πονάς και μένεις δίχως ανάσα.
αναπνοή κρυμμένη μέσα στο σώμα
και τα λόγια ύστερα γίνονται δάκρυα πικρά.

πονάει η λάσπη και καίει όπως η κόλαση κάποιες μέρες.

τα λουλούδια περιμένουν  στεφάνι στα μαλλιά μου να γινουν.
οταν ανθίσουν τα δέντρα ολα θα είναι έτοιμα


No life, no life without a fall
Now the wind has swept us all
Down to this mission wall

And the love, the love we pray to keep
Has buried us so deep

And me singing this same sad song

How I fell into her arms
Her warm and loving arms
She said  You can never be free
You can never be like me

Now I'm a mad dog and I'll be
Now you honey on my tree

Whether sweet tomorrow

In the mellow wallow

Oh there's still time to borrow
And in the mellow wallow, yeah

We will never have it all

Tonight I'm screaming at the wall

Peel the paint of my window rail
Touch, material has no choice
Peel the paint off with my voice
Curse this city's deplex song
Now I'm sleeping on the floor

Honey I'm soaking wet and
Oh they're coming out, they're coming out, they're coming for me
As long as we are free
We'll be doomed to live and die
Under the great suburban sky
And I'll always holler
In the mellow wallow
Oh there's still time to borrow
And in the mellow wallow
Jesus

Heaven, heaven head of hell
You are treating me quite well

Washed me up upon a shore
Now I'm scratching down your door
All the words become my hands
Cold and broken on the floor
Peeling gooseflesh off your back
Pulling back your long black hair

Now this beauty is my queen
Skinny arms so very slow
A perfume neck and a blanket so small
Oh, what beauty, oh what bridge

I will sleep tomorrow
And in the mellow wallow
Oh, there's still time to borrow
And in the mellow wallow
Oh, and I fall to be controlled

Lost and swept away
I will always wait it out
Won't you listen now
Let me sleep tomorrow inn

We'll never have it all
Now the wind has swept us all

Down to this mission wall

And see, the rhythm is your hand
Speed the rhythm, speed the band

This is the bright amphetamine sky

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Wild Is The Wind

ω αγαπημένε,
ποιος είναι ο πραγματικός εαυτός;
εκείνος ο τόσο φοβερός ή εκείνος ο φοβισμένος;

λοιπόν αγαπημένε,
άκου να μαθαίνεις...

δεν είναι η φωτιά που μου καίει το μυαλό, δεν είναι η τρέλα της αγάπης.
είναι η πόρτα του παραδείσου που η γαμημένη δεν ανοίγει.
έχεις το κλειδί;
μιλα!
έχεις το κλειδί;

ελα αγαπημένε!
άνοιξε την!
ελα!

τωρα ξερεις πιο καλα.
τωρα τα εμαθες ολα



Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

somersault

εκείνη σε φιλάει στο μέτωπο και συ τρέχεις βγάζοντας φωτιά απ τα ρουθούνια.
ολόκληρο το απόγευμα αποφεύγεις τις κουβέντες και τα βλέμματα, ίσως και την ίδια τη ζωή.
την υπόλοιπη μέρα τι κάνεις;
κοιτάς το ταβάνι, μετά τρως τα νύχια σου και κατά το βραδάκι πέφτεις σε στρώμα μονό ξεκούραστος μη μπορώντας να κάνεις μια σωστή κολοτουμπα στον ξύπνιο σου.
στον ύπνο σου τι συμβαίνει άραγε;
μήπως στον ύπνο σου ζεις τελικά;
στον ύπνο είναι ωραία, βλέπεις αναμνήσεις, βαφεις το κορμί σου πράσινο και γουσταρεις!
μιλάς με αγνώστους και γελάς μόνος σου. κάποιες φορές κλαις και ξελαφρώνεις.
μόνο στον ύπνο όμως.
στον ύπνο λες αντίο....στον ύπνο ΘΑ ΠΕΙΣ αντίο, μπορείς να το κάνεις, αλλά στην ουσία δε το λες ποτέ. αυτό είναι το τέλειο.
είσαι και δεν είσαι.
πονάς και δε πονάς.
νιώθεις και δε νιώθεις.

και την επόμενη μέρα τα ίδια! ταβάνι, νύχια και μονό κρεβάτι το βράδυ.
και μη ξεχνιέσαι! ολόκληρο το απόγευμα μη μιλάς σε κανέναν, μην ακούς κανέναν.
δε κάνει.
γιατί υπάρχεις.

πριν ένα μήνα στο ξύπνιο μου ήρθε το τέρας.
πόσο θέλω να κοιμηθώ




with a devil in the words that you speak to me
when there’s nothing left and we are at the end
in the heavens you laugh at me secretly
where it echoes over and over again

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Violet

η λευκή σελίδα με τρομάζει. θα γράψω να τη γεμίσω λέξεις.
λέξεις κλειδιά, λέξεις άγνωστες, λέξεις γνωστές, λέξεις όμορφες, χαζές, άσχημες, λέξεις ξένες, λέξεις τρελές, λέξεις διάφορες, λέξεις αδιάφορες, λέξεις μικρές, μεγάλες, πλάγιες, ίσιες, σωστές, λάθος, λέξεις κόκκινες, πράσινες, μπλε, άσπρες μαύρες, βιολετί.
λέξεις απ το μυαλό για να αδειάσει η ψυχή, να ελαφρύνει, να ισιώσει, να σωπάσει, να ρημάξει.
πάνω στο χαρτί όλο μου το είναι θέλω να βγάλω. να μείνω μόνο με κόκαλα και δέρμα.
να σταματήσω να βλέπω, απλά να κοιτάζω και τα αυτιά μου να χαϊδεύουν άλλες λέξεις, καινούργιες, μαγικές αλλά και αυτές πάνω σε άσπρο χαρτί θα τις αδειάζω.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

γιατί πέθανες;  
σε ρωτούσα χθες όλο το βράδυ.
αγκαλιά σε είχα και κλαίγαμε μαζί.
και το πρωί νυχιες βρήκα στις παλάμες μου.