The figurehead

 Αλλαγή του τελευταίου αριθμού. 2. Ο αριθμός 2. Κάποτε για μένα είχε σημασία το "9", όχι σαν αριθμός αλλά σαν περιοδικό. Εβδομαδιαίο γεμάτο χρώματα, σχέδια και λέξεις. Οι περισσότερες με σημασία και ερμηνείες πολλών αστέρων μέσα στο μυαλό μου. Κάθε καρέ ήταν η αποκωδικοποίηση των δικών μου θέλω, μπορώ και ονειρεύομαι. Τότε νομίζω ήταν τα χρόνια του 4, του 5 ίσως  και του 6. Τα χρόνια που πριν από αυτούς τους αριθμούς βάζαμε το μηδέν. Όχι επειδή μας άρεσε  αλλά επειδή δε γινόταν αλλιώς.

Πόσες ημέρες περάσανε μπροστά από τα μάτια μου άραγε μέσα σε όλα εκείνα τα χρόνια; Ημέρες με εικόνες ή χωρίς. Με γέλιο ή χωρίς. Με νεύρα ή χωρίς. Όλες όμως με τη λαχτάρα της "Τετάρτης του 9"! Κάθε Τετάρτη ήταν η μέρα με τη χρυσόσκονη. Η μαγική μέρα που μου υπενθύμιζε ποια είμαι. Μια γλυκιά αφύπνιση.

Αναρωτιέμαι. Μονο εγω χάθηκα στην ευθεία;