παράξενη ώρα.
είναι από κείνες που πατάς σε νερο και το πόδι σου βουλιάζει σε άμμο.
μονάχα νοσταλγώ την ύπαρξη του παραδείσου.
κάτω απ τις θολούρες του μυαλού, μέσα απ την κόλαση του τώρα.
γενναίες στιγμές χωρίς ντροπή.
αυτό θέλω να ζήσω.
να ζήσω αναπνέοντας και γελώντας.
μακρυά σου. κοντά σ' εμένα. μόνο σ' εμένα.
Μητέρα; Μητέρα μ' ακούς;
είναι από κείνες που πατάς σε νερο και το πόδι σου βουλιάζει σε άμμο.
μονάχα νοσταλγώ την ύπαρξη του παραδείσου.
κάτω απ τις θολούρες του μυαλού, μέσα απ την κόλαση του τώρα.
γενναίες στιγμές χωρίς ντροπή.
αυτό θέλω να ζήσω.
να ζήσω αναπνέοντας και γελώντας.
μακρυά σου. κοντά σ' εμένα. μόνο σ' εμένα.
Μητέρα; Μητέρα μ' ακούς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου