Είμαι παγωμένη και δε θέλω να παραδεχτώ τίποτα. Δύσκολη η Ζωή και ακόμα πιο δύσκολη η απώλεια όπως και η άρνηση αποδοχής αυτής.
Βαραίνει το κεφάλι μου, δε θέλω άλλο να σκέφτομαι. Αρνούμαι να σκεφτώ και απλά δε το κάνω.
Αρνούμαι να ακούσω. Θα κλείσω τα αυτιά με τα χέρια μου...
Κάποιος είναι δίπλα μου όρθιος. Μυρίζει κάρβουνο και δεν έχω άλλο χέρι να κλείσω τη μύτη μου....
Τον νιώθω οτι έκατσε δίπλα μου.
Μου φέρνει ζέστη.
Δε θέλω να τον δω.
Φοβάμαι.
Θα βγάλω τα μάτια μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου