Έστω μια σπιθαμή από τη γωνία των χειλιών σου να μπορούσα να αντικρίσω πάλι.
Μέσα στη μυρωδιά της νύχτας να σε δω να στέκεσαι μπροστά μου.
Να χαμογελώ και να εστιάζω επίμονα εκεί...στη γωνία των χειλιών σου.
Χωρίς ανάσα και μιλιά να είμαι εκεί απέναντι σου και να κρέμομαι με το μυαλό μου πάνω σε κείνη τη γωνία που μ'εχει αφήσει παγωμένη αντίκρυ σου.
Ακόμη μια φορά να με σκεπασω κάτω από τα χέρια σου και καθώς θα αφήνει ο νους μακριά το σώμα, θα δώσω στα μάτια μου εντολή αυστηρή να κοιτάξουν πάνω από το λαιμό σου και να ψάξουν να βρουν εκείνη την πολυπόθητη γωνία....
Τη γωνία των χειλιών σου. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου